|
دلتنگیها ودلنوشته های احسان برای فرزان
عاشقانه های دل برای بهترین معشوق دنیا
به رسم همیشگی دلبردوست داشتنی ام سلام ،سلام فرزان عزیزم نمیدانم که چرا در گاه وبیگاه های لحظه های زندگی تو فراموش نشدی وهمیشه این سالها غم با هم نبودنمان آزاردهنده شد وحکمت این دوربودنها چیست ؟؟؟ واین سوال برایم سوالی همیشگی شده است که حکمت این آشنایی واین هجران چیست وچرا ؟؟؟؟ تنها میدانم که هرگز نتوانستم ازیادببرم آنچه را که شاید سالها عمروزمان را ازمن گرفته است ..اما عشق چنان شیرین وخواستنی خود را جلوه میدهد که گاهی حتی همان هجران وسختیها که خیلی هم سخت میگذرد شیرین جلوه میکند.فرزانه ام شش سالیست که از ندیدنمان میگذرد و نمیدانم که چه طول زمانی دیگر باشد که تقدیر روزگار مارا در جایی از زندگی با هم مواجه سازد ...وحتی این فکر که آیا این غم هجران و فراق فرصتی بدهد که تا چه زمان باشیم و .... بگذار اینگونه بگویم که سالهاست که این دوری وحسرت مثل خوره به جانم افتاده ،وبیخوابیهای مداوم این شش سال ،وحالاهم کهخیلی بیشترازهروقت دیگر این دلتنگی واین غم بیشترشدهااست چون منو تو با هم خوب بودیم و باهم مشکلی نداشتیم...وما خود را به اطراف باختیم .... شاید باورش برای خیلی سخت باشد....ولی من فقط تو رادوست داشته ام ودارم وخواهم داشت.... نمیدونم تا کجا بکشم ولی میدونم که این بغض منو داره همراه خودش میکشه ،چشم انتظاری خیلی سخته ،خصوصا این نوع چشم انتظاری ٔٔ...اینکه میگی تو زندگیت کسی هست ،قلبم میگه نیست ،حتی نشونه ای ازون ادم تو پروفایلت هم نبود.اینکه میگی منو فراموش کردی داری دروغ میگی چون اگر فراموش شده بودم اصلا به یادم نمیفتادی که بخوای یادی ازم کنی ...واینکه بیایی و من را قسم بدهی که فراموشت کنم ....چون تو هم من را در یاد داری .... همیشه دلم میخواست هر چی که تو راضی باشی ...ولی فقط میدونم داغت موند وحسرت وتاوان شش ساله شده خوره زندگیم ٔ... نظرات شما عزیزان: یک شنبه 30 ارديبهشت 1397برچسب:, :: 8:46 :: نويسنده : احسان
درباره وبلاگ این وبلاگ برای کسیکه عاشقانه دوستدارش بودم وهستم هنوز!!!!وتمام وجودم ازآن اوشد راه اندازی شد. برای اوقاتیکه درکنارش نیستم ودلتنگش میشوم برایش مینویسم.ومیگویم که ان لحظات راکه درکنار ت نیستم ومحبتم رانثارت بنمایم بازهم دلتنگ توام ،قدم به دنیای مجازی بگذاروبدان که عاشقانه دلتنگ دیدارتو ام .بی بهانه بگویم نوشتن را دوست دارم بخاطر تو ای صدف زندگانی ام. اماافسوس ...که مرا شکست... من وباورهایم را... آنقدری که فکرمیکردم مرادوست دارد وبرایش ارزش دارم... نداشتم!!دوست داشتن من سبب گشت تا که....... اومرا به رایگان به غروری کاذب بفروشد... حرمتها شکسته شد ....وبی تردید برای شکستن حرمتها بدان شکل پشیمانی به همراه داشته است... حال آنچه که مانده است...یک دل شکسته ودنیایی غریب مانده است! دنیایی رنگین ازخاطراتیکه باهم داشتیم وارزوهاییکه دوست داشتم با هم به انهابرسیم ... شاید از احساسیکه من درقلب وتمام وجودم به او داشتم هیچگاه بحقیقت به یقین نرسید.شاید میگفت که دوست داشتن من را ازاعماق قلب به یقیین وباور رسیده است... اماگمان میکنم که .... فرزانه ام من به حال وهوای همان روزهای عاشقی اینجا می آیم وعاشقانه بازهم ازاحساسم مینویسم!!!!چون تمام دنیای احسانت بوده ای وهنوزهم آن اولینی !!!...این روزها وشبها وسال به سالی که برمن بگذشت با این باور که نبودنهایمان کنارهم باورشدنی نیست برمن بسیارسخت بگذشت... هنوزهم باورم نمیشود که چگونه رفتارشد با این دل احسانت... موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: