|
دلتنگیها ودلنوشته های احسان برای فرزان
عاشقانه های دل برای بهترین معشوق دنیا
محبوب دلم همیشه دوست دارم.... محبوب دلم بابت همه چیز ممنون... تو راحت زندگیتابکن فرزانه...
بعد ازین همه سال هم منتظر موندم چون فکرکردم همونطور که من متوجه یسری اشتباهات شدم تو هم شاید متوجه اشتباهاتی شده باشی ،یجورایی ته قلبم میگفت دوباره باهم برخورد میکنیم همونطور که میدونستم اینجا سرخواهی زد چون میدونم تو هم هیچ وقت نتونستی فراموش کنی چون منم نتونستم< زندگی قشنگی میشد ساخت وقتی هردو اشتباهاتمونومیدیدیم و بر میگشتیم ... اما وقتی ما ازغرورمون نمیگزریم دیگه همه چیز نمیتونه درست سر جای خودش قراربگیره. چون واقعا من فقط تو را دوست داشتم نه هیچ کس دیگه ای را فرزانه ... ولی تو هنوزم اون غرور را داری ... غروری که منو تو را نگذاشت کنارهم قرار بگیره .... .تو منو فراموش نکردی ...چون منم تورا فراموش نکردم .... فقط غرورت نمیگزاره ....غرور بیش از اندازت .... حرص میخورم به خداوندی خدا ازت فرزانه ... حرص اینومیخورم که چرا ما اینطوری رفتار میکنیم.... چرا ما آدما اشتباهاتمونا نمیخوایم بواسطه غرورهامون ببینیم.... فرزانه تو اگه منو فراموش کرده بودی بعداز۶سال نمیومدی به وبلاگ سربزنی وبنویسی... چرا دوست داشتنا را خراب میکنیم.... اره حرص میخورم .... واقعا ممنونم ازت به خاطر همه چیز .... همیشه محکم تو هرکاری ایستادم.... نمیدونم چرا این جا هیچوقت نمیخاد درست بشه ..... شایدانگار این غرور بیش ازحد دختربهمنه که خیلی جلوتره .. کاش مبدیدیم هرکدوممون اشتباهمون چیه ٔ ومیپذیرفتیم....نه که فقط به خاطرغرورمون بروزندیم.... من فقط میدونم که همونطور که من تو را فراموش نکردم تو هم منو فراموش نکردیٔ.. یعنی نتونستی فراموش کنی... حسم اینو با تک تک سلولهاش اینو میدونه و ازهمین حرص میخورم چرا نمیخاد این اتفاق جدایی ما تموم بشه با یه غرور کاذب ....چرا انقدر ما آدما انقدر غرور باید داشته باشیم که همه چیز را ازهم سلب کنیم... امیدوارم روزی که خیلی خیلی دیرنشده باشه این رافهمیده باشیم... آره فرزانه تو هم من رانتونستی فراموش کنی... با اطمینان خیلی خیلی زیاد میگم.... ولی به خواستت احترام میگزارم چون تو اینطور میخواینظرات شما عزیزان: چهار شنبه 26 ارديبهشت 1397برچسب:, :: 10:49 :: نويسنده : احسان
درباره وبلاگ این وبلاگ برای کسیکه عاشقانه دوستدارش بودم وهستم هنوز!!!!وتمام وجودم ازآن اوشد راه اندازی شد. برای اوقاتیکه درکنارش نیستم ودلتنگش میشوم برایش مینویسم.ومیگویم که ان لحظات راکه درکنار ت نیستم ومحبتم رانثارت بنمایم بازهم دلتنگ توام ،قدم به دنیای مجازی بگذاروبدان که عاشقانه دلتنگ دیدارتو ام .بی بهانه بگویم نوشتن را دوست دارم بخاطر تو ای صدف زندگانی ام. اماافسوس ...که مرا شکست... من وباورهایم را... آنقدری که فکرمیکردم مرادوست دارد وبرایش ارزش دارم... نداشتم!!دوست داشتن من سبب گشت تا که....... اومرا به رایگان به غروری کاذب بفروشد... حرمتها شکسته شد ....وبی تردید برای شکستن حرمتها بدان شکل پشیمانی به همراه داشته است... حال آنچه که مانده است...یک دل شکسته ودنیایی غریب مانده است! دنیایی رنگین ازخاطراتیکه باهم داشتیم وارزوهاییکه دوست داشتم با هم به انهابرسیم ... شاید از احساسیکه من درقلب وتمام وجودم به او داشتم هیچگاه بحقیقت به یقین نرسید.شاید میگفت که دوست داشتن من را ازاعماق قلب به یقیین وباور رسیده است... اماگمان میکنم که .... فرزانه ام من به حال وهوای همان روزهای عاشقی اینجا می آیم وعاشقانه بازهم ازاحساسم مینویسم!!!!چون تمام دنیای احسانت بوده ای وهنوزهم آن اولینی !!!...این روزها وشبها وسال به سالی که برمن بگذشت با این باور که نبودنهایمان کنارهم باورشدنی نیست برمن بسیارسخت بگذشت... هنوزهم باورم نمیشود که چگونه رفتارشد با این دل احسانت... موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: